اصفهان

اصفهان، که به عنوان یکی از مهمترین شهرهای تاریخی ایران شناخته می‌شود قدمتش به هزاره سوم پیش از میلاد می‌رسد. این شهر که در مرکز ایران واقع شده، قبلا پایتخت کشور نیز بوده، چرا که برای پادشاهان نگهداری سربازان در نقطه مرکزی کشور اهمیت استراتژیک داشت. به همین دلیل نام آن سپاهان، محل سکونت سربازان است. در قرون مختلف نام‌های متفاوتی همچون: گبه، جی، سپاهان، سفاهان و سرانجام اصفهان بر این شهر نهاده‌اند. شهریت اصفهان در کناره‌های زاینده‌رود شکل گرفته، رودخانه ای با پل‌های تاریخی که شمال و جنوب این شهر را به هم متصل می‌کند. اصفهان با جمعیتی فراتر از دو ملیون نفر، سومین شهر پر جمعیت ایران است. اصفهانیان به مهمان نوازی معروف‌اند.
با وجود نقش مهم این شهر در تاریخ ایران، بیشتر معروفیت اصفهان مدیون هنر آن است. این شهر با فرهنگی غنی از قرن دوازدهم میلادی مورد توجه هنرمندان بوده است. با وجود اینکه این شهر رو به صنعتی شدن می‌رود اما همچنان این صنایع دستی است که به آن شخصیتی بی‌مانند داده است. اصفهان نخستین شهر ایرانی حاضر در لیست "شهرهای جهانی صنایع دستی" بوده است. دلیل آن هنرهای گسترده و متفاوتی است که تا کنون بیش از صد و سی رشته آن به ثبت رسیده است. میناکاری، فیروزه کوبی، زری بافی، مخمل بافی، مشبک فلزی، احجام فلزی، سماور سازی، نازک بری فلز، قلمکاری، سفالگری (شهرضا)، نازک بری چوب و منبت کاری برخی از مهمترین آنهاست.